پیش بینی احساس تعلق به مدرسه بر اساس آموزش ترغیبی و مهارت های ارتباط بین فردی در دانش آموزان

مدارس میتوانند نقش برجستهای در بهبود سلامت روانی و جسمانی دانش آموزان داشته باشند؛ به خصوص آنکه دانش آموزان بخش اعظمی از کودکی و نوجوانی خود را در این مکان سپری میکنند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر پیشبینی احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان بر اساس آموزش ترغیبی و مهارتهای ارتباط بین فردی بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود که به شیوه نمونهگیری خوشهای تصادفی تعداد ۱۰۵ نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انتخاب شدندکه از این میان ۱۰۰ نفر از آنها، پرسشنامهها را تکمیل کردند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران (۲۰۰۴)، پرسشنامه آموزش ترغیبی (ITS) آموس و همکاران (۱۹۸۴) و مهارتهای ارتباط بین فردی ماتسون (۱۹۸۳) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغییره استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان دادکه آموزش ترغیبی و مهارتهای ارتباط بین فردی در پیش بینی احساس تعلق به مدرسه نقش مهمی دارند؛ بنابراین می توان با آموزش ترغیبی و تقویت مهارتهای ارتباط بین فردی و توانمندیهای دانش آموزان، احساس تعلق به مدرسه را در آن ها افزایش داد.

کلیدواژه ها:

احساس تعلق به مدرسه ، آموزش ترغیبی ، مهارتهای ارتباط بین فردی ، دانش آموزان.