حل منازعات مذهبی در آموزه های رضوی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 323

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICJE01_056

تاریخ نمایه سازی: 26 تیر 1398

چکیده مقاله:

مذهب می تواند به عنوان عاملی وحدت بخش در جامعه عمل کند و پیروان عقاید مختلف را گرد هم بیاورد و موجب برقراری آسایش و رفاه نسبی در جامعه و روابط سالم اجتماعی باشد؛ اما تعارضات عقیدتی در میان پیروان مذاهب بر خلاف این هدف، از مذهب وسیله ای می سازد برای ایجاد اختلاف و در نهایت جنگ های عقیدتی که منجر به ظهور فرقه های متعصب و خشونت گرا می شود و اگر با درایت بزرگان مذاهب حل نشود، عامل اختلاف افکنی و گریز از همگرایی است که خطر بزرگی برای بشریت و معنویت به همراه دارد. در دوره زندگی امام هشتم شیعیان نیز که به دلیل ویژگی های خاص، به دوران طلایی معروف شده است، برخورد مذاهب با یکدیگر و مناظرات میان آنها بسیار است. این پژوهش بر اساس نحوه نگرش امام هشتم شیعیان به منازعات مذهبی و چگونگی تعامل ایشان با این اختلافات انجام شده است. هدف از این پژوهش کشف راهکارهای نتیجه بخش امام رضا و عملکرد ایشان، در این گونه موارد و یافتن راه هایی مناسب برای انجام تعامل مذهبی بدون تنش در دنیای امروز است. با بررسی مهم ترین مناظرات امام رضا با نمایندگان مذاهب و ادیان مختلف، به این نتیجه رسیدیم که ایشان علاوه بر این که بر تمامی ادیان و کتب آسمانی اشراف داشته با استفاده از روش های مختلف در مناظره ها بحث می نمودند و هیچ جای شک و شبهه ای برای طرف مقابل باقی نمی گذاشتند . پاره ای از روش هایی که امام در مناظرات به کار گرفته عبارت است از: استدلال علمی، استدلال منطقی، نتیجه گیری از بحث، استناد به کتب مورد اعتقاد طرف مقابل، آزاد گذاشتن اشخاص برای اظهارنظر، استناد به تواریخ گذشته و استفاده از تمثیل برای روشنگری

نویسندگان

شیما علی نیا

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق دانشگاه حکیم سبزواری

مریم غفاری جاهد

دانشجوی دکترای ادبیات فارسی دانشگاه حکیم سبزواری