مقایسه روش های تدریس دستوری و دوسویه بر عملکرد و یادگیری شوت ثابت بسکتبال با تکیه بر مدل جنتایل

روش های تدریس متفاوتی برای فراگیران مورد استفاده قرار می گیرد، اما توافق نظری در این خصوص که کدام روش بهره وری بیشتری دارد، صورت نگرفته است. لذا هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثر روش های تدریس دستوری و دوسویه بر عملکرد و یادگیری شوت ثابت بسکتبال با تکیه بر مدل جنتایل می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. شرکت کنندگان شامل 43 دختر نوجوان داوطلب بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفی به سه گروه روش تدریس دستوری، دوسویه و کنترل تقسیم شدند. شرکت کنندگان تکلیف پرتاب آزاد بسکتبال را مطابق با مدل جنتایل تمرین کردند و عملکرد آنها طی چهار مرحله پیش آزمون، یادداری فوری و یادداری های با تاخیر اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. هردو روش دستوری و دو سویه بر عملکرد شرکت کنندگان تاثیر معنی داری داشت (0.05≥P)، اما تفاوت معنا داری بین دو شیوه دستوری و دوسویه دیده نشد(0.05 ≤ P). نتایج کلی تحقیق بیانگر این است که در فرایند یادگیری این مهارت، هر دو روش توانست اثرات مثبتی بر آموزش مهارت داشته باشند و موجب پیشرفت مهارت گردد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، یادگیری ، بسکتبال ، جنتایل ، عملکرد