تاملی فقهی در حرزیت مکان های مجهز به دوربین مداربسته
محل انتشار: پژوهش نامه حقوق اسلامی، دوره: 18، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 679
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ILRJ-18-2_002
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
یکی از فناوری هایی که در عصر کنونی، برای نظارت بر اماکن و تاسیسات، کنترل رفت و آمدهاو جلوگیری از ربوده شان اموال، کاربرد بسیار گسترده ای دارد دوربین مداربسته می باشد. اقتضاءشرایط امروزی زندگی بشری چنان است که در بعضی اماکن تنها راه صیانت و حفاظت از اموال،بهره گیری از فناوری فوق می باشد. پرسش اساسی این مقاله این است که آیا سرقت از مکانمجهز به دوربین مداربسته، واجد شرایط سرقت از حرز به حساب می آید یا خیر پاسخ به اینسوال، متفرع بر پرداختن به مسیله اساسی دیگری است و آن اینکه، مقوم مفهوم حرز چیست آیااشراف و نظارت بر مکان و به تعبیری دیگر مراعا بودن در صدق عنوان حرز کفایت می کند یادر صورت اثبات حرزیت نظارت، آیا ادله به گونه ای هست که شامل نظارت و پایش از طریقدوربین مداربسته نیز بشود اینکه لسان ادله از چنین شمولی منصرف بوده و نافی این گستردگیادعایی است نویسندگان با استناد به ادله ای که متن مقاله متکفل بیان آن است با کافی دانستننظارت و رویت در صدق عنوان حرز و با پذیرش توسعه در مصداق، امروزه مکان مجهز بهدوربین مداربسته را البته با تحقق شروطی، مصداق سرقت از مکان محروز می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حبیب اله چوپانی مرسی
دانش آموخته دکتری دانشگاه مازندران و مدرس دانشگاه
علی اکبر ایزدی فرد
استاد دانشگاه الهیات دانشگاه مازندران
محمد محسنی دهکلانی
دانشیار دانشگاه الهیات دانشگاه مازندران