مورفولوژی ریشه و جذب عناصر در گیاه چغندر قند در کشت توام با گندم تلقیح شده با قارچ میکوریز

گونه های معدودی که متعلق به چند تیره گیاهی از جمله کنوپودیاسه، سیپراسه و براسیکاسه می باشند، میکوریزی نمی شوند. در این پژوهش با استفاده از روش اتاقک ریشه واجد سه کده تفکیک شده از طریق شبکه نایلونی با ابعاد 50 میکرون، گیاه گندم در مجاورت چغندر قند (کنوپودیاسه) کشت شد و تاثیر تلقیح میکوریزایی گندم بر گیاه چغندر قند در شرایط کمبود (عرضه فسفر به صورت تری کلسیم فسفات) یا کفایت فسفر ( 2 میلی مولار آمونیوم فسفات) در محیط پرلیت و آبیاری با محلول غذایی هوگلند به مدت شش هفته بررسی گردید. شدت میکوریزی شدگی ریشه گیاه گندم حدود 45 درصد بود که با کمبود فسفر افزایش یافت ولی هیچ آثاری از اسپور قارچ و یا کلنی دار شدگی ریشه در چغندر قند مشاهده نشد. با این حال تولید ماده خشک، سطح برگ، طول ریشه، تعداد ریشه های فرعی، طول و تعداد تارهای کشنده در گیاه چغندر قند رشد یافته در مجاورت گندم میکوریزی بیشتر بود و فعالیت فسفاتاز نیز در ریشه های این گیاه افزایش قابل توجهی یافت. همچنین افزایش معنی داری در جذب فسفر، پتاسیم، کلسیم و آهن گیاه چغندر قند رشد یافته در مجاورت گندم میکوریزی مشاهده شد. نتایج ما نشان داد که قارچ میکوریزی می تواند بدون کلنیدار شدگی ریشه نیز بر روی رشد، متابولیسم و جذب عناصر در گیاه غیرمیکوریزی چغندر قند موثر باشد

کلیدواژه ها:

اتاقک ریشه ، سطح برگ ، تار کشنده ، فسفاتاز اسیدی