اثربخشی آموزش گروهی تحلیل ارتباط متقابل بر میزان عزت نفس، خودکارآمدی وانگیزه پیشرفت دختران نوجوان تحت حضانت بهزیستی شهر گرگان

توجه به ویژگی ها و جنبه های مثبت رفتارهای نوجوانان به جای تمرکز بر نقاط ضعف و جنبه های منفی رفتار آن دارای اهمیت است. لازم است نوجوانان به یک نگرش مثبت و سالم مسلح شوند تا مسیر مستقیم زندگی خود را بیابند از این رو با نگرش به اهمیت رشد عزت نفس سالم و ارتقاء خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت جهت پرورش نسلی شاداب و آفرینشگر پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی تحلیل ارتباط متقابل بر میزان عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دختران نوجوان تحت حضانت بهزیستی شهر گرگان انجام گردید.در این مطالعه شبه آزمایشی از طرح پیش-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش 53 نفر بودند که ابتدا پرسشنامه های عزت نفس روزنبرگ، خودکارآمدی شرر و همکاران و انگیزه پیشرفت هرمنس بر روی این تعداد در مرحله پیش آزمون اجرا شد. جهت بررسی فرضیه های پژوهش، 30 نفر از افرادی که در آزمون های مذکور نمره های متوسط و پایین تر از آن را کسب کرده بودند، تعیین شدند و با روش جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. دوره آموزشی در 10 جلسه 5/1 ساعته با فاصله زمانی دو بار در هفته بر روی گروه آزمایش به اجرا درآمد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان جلسه های آموزشی، پرسشنامه های مذکور در هر دو گروه اجرا شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد.نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت گروه آزمایش پس از آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار (05/0 > P) افزایش یافت.به نظر می رسد که آموزش گروهی تحلیل ارتباط متقابل روش مداخله مناسبی برای ارتقاء عزت نفس، خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دختران نوجوان تحت حضانت بهزیستی شهر گرگان است، بنابراین می توان از این برنامه در قالب آموزش گروهی مستمر برای ارتقاء مولفه های روان شناختی مذکور در دختران نوجوان تحت حضانت بهزیستی شهر گرگان در دراز مدت استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی تحلیل ارتباط متقابل ، عزت نفس ، خودکارآمدی ، انگیزه پیشرفت