مقایسه و اسیب شناسی دوره های کارآموزی دانشجویان گروه های علوم کشاورزی و علوم تربیتی، مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه پیام نور چناران

در کشورهایی که عرضه رشته های دانشگاهی در پاسخ به تقاضای بازار کار و مرتبط با نیاز صنعت و جامعه صورت می گیرد، دوره های کارآموزی نقش مهمی در آماده سازی دانشجویان برای انتخاب و تصدی مشاغل و آموزش مهارت های شغلی به ایشان دارد. ارتباط تنگاتنگ دانشگاه با صنعت و جامعه منجر به تدوین منابع آموزشی و دروس نظری دانشگاه مطابق با سطح دانش مورد نیاز مشاغل می گردد و در عین حال، صنایع در دوره های کارآموزی، مهارت هایی را به دانشجویان می آموزند و زمینه ای را فراهم می آورند که دانشجو کاربرد آموخته های خود را در عمل درک می کند. در ایران برای بسیاری از رشته های دانشگاهی، دوره های کارآموزی یا کارورزی در قالب حداقل دو واحد درسی الزامی و یا بیشتر تدارک دیده شده است. اکنون پرسش مطرح این است که این دوره ها تا چه اندازه توانسته اند در انتخاب شغل آینده و کسب مهارت لازم برای مشاغل آینده به دانشجو کمک کنند و میزان ارتباط این دوره ها با آموخته های دانشجویان در دانشگاه چه اندازه است. لذا این مطالعه با هدف آسیب شناسی دوره های کارآموزی و مقایسه این آسیب ها در رشته های علوم انسانی و علوم تجربی انجام شده است. برای این مطالعه پرسشنامه ای تدوین و برای همه دانشجویانی که در گرایش های مختلف رشته های علوم تربیتی و کشاورزی در دانشگاه پیام نور چناران تحصیل می کنند و دوره کارآموزی خود را در سال تحصیلی 92-1391 گذرانده اند، ارسال شد. از بین 83 دانشجو، 31 نفر پرسشنامه ها را تکمیل و پس فرستادند. نتایج بررسی نشان می دهد که در هیچ یک از گروه ها همبستگی معناداری بین آموخته های دانشگاهی و مهارت های دوره کارآموزی وجود ندارد اما دوره های کارورزی گروه علوم تربیتی علیرغم کوتاه تر بودن، در اشنایی دانشجویان با مشاغل موثرتر و در آموزش مهارت ها به ایشان مفید تر بوده است.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، انگیزه ، دانشگاه پیام نور چناران ، علوم کشاورزی ، علوم تربیتی ، کارآموزی ، مهارت