بررسی راهکارهای استفاده از سازواره های طبیعی در معماری

این پژوهش مربوط به تاثیر معماری طبیعت گرا در خلق فضاهای معماری است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد. جهت گردآوری ادبیات مربوط به این پژوهش از مطالعه و تحقیق در کتب و مقالات منتشر شده در حوزه معماری طبیعت گرا استفاده شده است. در فرآیند پژوهش مفاهیمی همچون معماریطراحی طبیعت گرا و طراحی فضاهای عمومی از منظر صاحبنظران و پژوهشگران این حوزه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که: هر اثرمعماری که از طبیعت الگو میگیرد ممکن است در دو بعد سازوارههای زنده یا غیر زنده قرار بگیرند. بعد سازواره زنده به دو بخش گیاهی و جانوری و بعدسازواره های غیر زنده به سه بخش کانی گون، غیر کانی گون و با واسطه تقسیم میشود. همچنین یک سازواره یا اثر معماری طبیعت گرا می تواند از نظرتزیینات، ساختار، عملکرد، فرم و یا فضا تحت تاثیر سازواره های زنده و غیر زنده باشد. از طرفی هر اثر معماری میتواند در شش بخش خود، یعنی: پلان،پوشش، سازه، حجم، فضا یا نما رویکردی طبیعت گرا داشته باشد.

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت گرا ، سازواره ، فضا ، سازه