آثار و پیامدهای تبدیل جنگل طبیعی به پارک جنگلی

تغییر غیر اصولی کاربری های اراضی، تاثیر قابل توجهی بر ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاکها و در پی آن میزان رواناب و فرسایش میگذارد. از جمله این تغییر کاربریها تبدیل کاربری جنگلهای طبیعی به پارک جنگلی است که بدلیل حضور و تردد انسان و وسایل نقلیه در مناطق تفرجگاهی آن، باعث افزایش فشردگی خاک، تولید رواناب، سیلاب و فرسایش خاک می شود. روند رو به رشد جمعیت، و عدم تناسب بین فضای جنگلهای طبیعی و گردشگران، موجب افزایش عمق آثار ناشی از فعالیت های انسان (مانند ایجادساختمانهای اقامتی (کمپینگ)، تجهیزات رفاهی، سرویسهای بهداشتی، پارکینگ اتومبیل، فضاهای بازی کودکان، ساختمان با زیهای رایانهای، احداث زمین ورزشی روباز، احداث مرکز فرهنگی و سالن اجتماعات وجادهها و…) شده است که انعکاس این فعالیتها در همه مکانها حتی نواحی کاملا طبیعی نیز احساس شود. مقاله حاضر با مطالعه کتابخانهای، پیمایش میدانی، مقالات و سایتهای اینترنتی تهیه شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که ورود گردشگران به پارک جنگلی موجب سیر قهقرای منابع آب و خاک و در پی آن اکوسیستم جنگل شده است که این امر باتوجه به وسعت بسیار کم جنگلهای طبیعی کشور زنگ خطری برای مدیران، برنامهریزان و طراحان محیط زیست جهت رفع نواقص، کاهش صدمات و ارتقای خدمات میباشد

کلیدواژه ها:

پارک جنگلی طبیعی ، تغییر کاربریهای اراضی ، گردشگری ، فشردگی خاک