مقایسه باورهای فراشناختی در افراد دارای خستگی مزمن و افراد عادی

مقدمه: خستگی احساس ناخوشایند ذهنی است که فرد در آن وضعیت احساس تحلیل قوا در ابعاد جسمانی، شناختی وروانی میکند. شکل مزمن این موضوع امروزه در بین متخصصین بهداشت روانی به موضوعی شایع تبدیل شده است.هدف: این پژوهش با هدف مقایسهی فراشناخت در افرد دارای خستگی مزمن و افراد عادی انجام گرفت. روش: در این 01 نفر دارای خستگی مزمن و 01 نفر عادی( نفر از بین دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه تبریز، ( پژوهش 121بهروش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای و از طریق سرند کردن، انتخاب شدند. شرکتکنندگان مقیاس تأثیر خستگی ) FIS ( و فرم کوتاه پرسشنامه فراشناخت ولز ) MCQ-30 ( را تکمیل کردند. دادههای آماری با بکارگیری آزمون t گروههای مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که افراد دارای خستگی مزمن وافراد عادی در زیرمقیاس خودآگاهی شناختی و عقاید منفی درباره کنترلناپذیری افکار، تفاوت معناداری با هم ندارند اما در زیرمقیاسهای باورهای مثبت درباره نگرانی، فقدان اطمینان شناختی و اعتقاد دربارهی نیاز به کنترل افکار، تفاوت بهنفع گروه دارای خستگی مزمن معنیدار است. نتیجهگیری: بر مبنای یافتههای این پژوهش، تمرکز بر نقش متغیرهای فراشناختی در مداخلات درمانی افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن، میتواند بخش مهمی از درمان این افراد را تشکیل دهد.

کلیدواژه ها:

فراشناخت ، خستگی مزمن ، سندرم خستگی مزمن