سنجش کالبدی فرم شهر بر اساس تراکم (مورد مطالعه شهر آمل)

تراکم یکی از مهمترین عناصر شناخت فرم شهر است که تحلیل آن راهی مفید برای سامان دهی نظام توزیع جمعیت و فعالیت شهر به شمار می رود. تراکم مفهوم پیچیده و فریبندهای است که دارای ابعاد مرتبط با یکدیگر می باشد. تحلیل تراکم شهری؛ کوشش برایسامان دادن به الگوی کالبدی شهر و هدف از آن برنامه دار کردن سازمان فضایی شهر است.پژوهش حاضر با تعریف و ارائه شاخص های متنوع از تراکم و با تحلیلی فضایی سعی شدهاست، این مقوله مهم ، دقیق تر مورد شناسایی و سنجش قرار گیرد تا تصویر کامل تری از فرمشهر آمل ارائه دهد. تحقیق از نظر ماهیت کاربردی و روش آن تحلیلی و کمی است. داده هایپژوهش از سرشماری بلوک های آماری در 1375 و 1385 به دست آمده است. برای سنجشتوزیع تراکم از روش تحلیل تراکم و از مدل های کمی مانند ضریب ویلیامسون، آنتروپی نسبیو شانون استفاده شد. برای تحلیل الگوی فضایی تراکم، از کنیک اتوکرولیشن فضایی استفادهشد، و با استفاده از آماره G (Cold spot) و (Hot spot) تهیه گردید. نتایج تحقیق از تمرکز گرایی ساخت و سازهای جدید و وجود تفاوت در بین مناطق مختلف شهرآمل حکایتدارد. بر اساس مدل های آنتروپی و ویلیامسون، شاخص های (F.A.R)؛ تراکم ناخالص و خالص مسکونی طی دهه مورد مطالعه، توزیع نابرابر و شاخص های تراکم نفر در مسکن و خانوار درمسکن توزیع برابری را در بین مناطق شاهد بوده اند. بیشترین تمرکز و فشردگی در ابتدایدوره مربوط به شاخص (F.A.R) بوده که نشان دهنده بالا بودن متراژ زیربنای واحدهای مسکونی در مقیاس منطقه است. اما در انتهای دوره بیشترین تمرکز و فشردگی را شاخصتراکم کلی مسکونی به خود اختصاص داده است، که از رونق ساخت وساز مسکن در شهر آملحکایت می کند.

کلیدواژه ها:

فرم شهر ، تراکم ، تحلیل فضایی ، آمل