بررسی نمادسرو در معماری بومی دوره اسلامی مازندران

معماری یکی از مهمترین ارکان نمادهای بصری و نشانه های مفهومی تاریخ بشری است که با تمامی زوایای شعور وی در ارتباطی بی واسطه می باشد.مقاله حاضر با هدف بررسی کتابخانه ای نماد سرو درمعماری بومی دوره اسلامی مازندران انجام شده است و در پی یافتن پاسخی برای این پرسش بود کهویژگی های اجرایی نماد سرو در معماری بومی مازندران در دوره اسلامی چه بوده است. روش تحقیق حاضر بنیادی و نظری و روش گردآوریاطلاعات کتابخانه ای با ابزار مطالعات میدانی بود. جامعه آماری مورد مطالعه بناهای دارای نقش سرو در محدوده مکانی مازندران بود که به روش غیرتصادفی ده بنا انتخاب و نقش سرو در آنها مورد بررسی قرار گرفت . پژوهش گران در این پژوهش با بررسی نماد سرو در معماری بومی مازندران دردوره اسلامی به این نظریه جدید دست یافته اند که شیوه های اجرایی نماد سرو در این دوره به سه دسته تقسیم می شوند که این شیوه ها شامل: نقاشیروی دیوار، تخمه گذاری، بند کشی آجر می باشند. نتایج حاصل از این پژوهش آن بود که حضور پررنگ نماد سرو در معماری مذکور از دوران کهنبه یادگار مانده است و با تنوع در شیوه های اجرا به زیبایی تزیینات کمک کرده است .

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، نماد ، سرو ، دوره اسلامی ، مازندران