نقش گستره تعارضات و سبک حل تعارض زوجین در پیش بینی رضایت زناشویی

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش گستره تعارضات و سبک حل تعارضات زوجین در پیش بینی رضایت زناشویی است. تعارضات و سبکی که زوجین برای حل این تعارضات برمی گزینند، نقش مهمی در پیش بینی رضایت زناشویی دارد زیرا ناکامی زوجین در حل موثر تعارضاتشان سلامت رابطه زناشویی و رضایت از آن را به خطر می اندازد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، کلیه افراد متاهل و دارای فرزند لارستان استان فارس در سال ۱۴۰۲ می باشد. در این پژوهش از روش نمونه گیری دردسترس استفاده و حجم نمونه ۱۱۵ نفر می باشد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت اند از پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی، پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم و پرسشنامه رضایت زناشویی ۴ مقیاسی انریچ و داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره توسط نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از وجود رابطه منفی معنادار میان تعارضات و رضایت زناشویی و پیش بینی رضایت زناشویی توسط سه عامل ارتباط موثر، رابطه جنسی و رابطه با خانواده همسر می باشد. بر اساس نتایج این تحقیق رابطه مثبت معناداری میان سبک های حل تعارض یکپارچه، مصالحه و ملزم شده رابطه منفی معناداری میان سبک حل تعارض مسلط و رضایت زناشویی وجود دارد و رضایت زناشویی توسط سبک حل تعارض یک پارچه پیش بینی می شود.

کلیدواژه ها:

تعارضات زناشویی ، سبک های حل تعارض ، رضایت زناشویی