ارائه مدل ساختاری اعتیاد به بازی های آنلاین بر اساس طرد اجتماعی و توانمندی شناختی با نقش میانجی اجتناب هیجانی

مقدمه: استفاده بیمارگونه از بازی­های رایانه­ای در سال­های اخیر به یکی از مهم­ترین دغدغه­های متخصصان در حوزه سلامت روان تبدیل شده است. هدف: هدف این پژوهش ارائه مدل ساختاری اعتیاد به بازی­های آنلاین بر اساس طرد اجتماعی و توانمندی شناختی با نقش میانجی اجتناب هیجانی بود. روش: روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل تمامی دانش­آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بود که ۲۲۶ نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه­های اعتیاد به بازی های آنلاین وانگ و چانگ (۲۰۰۲)، توانایی­های شناختی نجاتی (۱۳۹۲)، طرد اجتماعی همسال لو- ویسل و همکاران (۲۰۱۳) و پرسشنامه اجتناب هیجانی کندی (۲۰۱۵) جمع­آوری، با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۰ و Amos نسخه ۲۲ تجزیه وتحلیل شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که ضرایب مسیرهای مستقیم طرد اجتماعی (۱۸/۰β=، ۰۰۴/۰ P=) و توانمندی شناختی به اجتناب هیجانی (۶۲/۰β=، ۰۰۱/۰ P<)، طرد اجتماعی (۵۰/۰β=، ۰۰۱/۰ P<)، توانمندی شناختی (۲۵/۰β=، ۰۰۹/۰ P=) و اجتناب هیجانی به اعتیاد به بازی­های آنلاین (۳۹/۰β=، ۰۰۱/۰ P<) معنی­دار بود. نتایج اثرات غیر مستقیم نیز نشان داد که اجتناب هیجانی در این مدل نقش میانجی­گری دارد (۰۰۵/۰ P<).  نتیجه گیری: نتایج نشان داد که طرد اجتماعی و توانمندی شناختی از طریق میانجی­گری اجتناب هیجانی بر اعتیاد به بازی­های آنلاین اثر می­گذارند؛ بنابراین برگزاری کارگاه­ هایی با هدف کاهش و پیشگیری از اعتیاد به به بازی­های آنلاین توصیه می­ شود.

کلیدواژه ها:

Technology addiction ، Social rejection ، Cognitive psychology ، Emotion ، اعتیاد به فناوری ، طرد اجتماعی ، روانشناسی شناختی ، هیجان