نقش فناوری سبز بر خودکارآمدی با میانجی فناوری اطلاعات

هدف از همه آموزش ها، کمک به دانش آموزان در جهت استفاده موثر و بهینه از استعداد ها و توانایی هایشان است. انها باید بیاموزند که باور به موفقیت در یک موقعیت خاص یا انجام یک وظیفه به خصوص را داشته باشند (خودکارآمدی). از بین فناوری های نوین که در جهت اهداف توسعه پایدار نقش مثبت و راهبردی ایفا می کند، فناوری سبز است که می تواند در این زمینه نقش مهم و تاثیرگذاری ایفا نماید. فناوری سبز به عنوان فناوری پاک شناخته می شود که یکی از عناصر محیطی است؛ یعنی تلاش برای حفظ طبیعت اطراف و منابع طبیعی برای به حداقل رساندن اثرات منفی فعالیت های انسانی. پژوهش حاضر با هدف نقش فناوری سبز بر خودکارآمدی با میانجی فناوری اطلاعات انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر آمل در سال ۱۴۰۲ است. حجم نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و بر اساس نوع مدل و پیشنهاد نظریه کلاین ۳۶۰ نفر محاسبه شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه فناوری سبز استاندارد تلفیقی (مولفه های دانش، درک و نگرش نسبت به فناوری سبز)، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی GSE-۱۷(مولفه های استعداد، بافت، کوشش) و پرسشنامه فناوری اطلاعات (مولفه های سودمندی درک شده، سهولت درک شده، نگرش و میزان استفاده از فناوری اطلاعات) استفاده شد. تایج پژوهش نشان داد مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. علاوه بر این، بر اساس نتایج تحلیل فناوری سبز به طور مثبت و معنی داری به طور مثبت و معناداری خودکارآمدی را پیش بینی کرد. همچنین فناوری اطلاعات به صورت مثبت و معنادار رابطه بین فناوری سبز و خودکارآمدی را میانجی گری کرد.

کلیدواژه ها:

فناوری سبز ، مدرسه سبز ، خودکارآمدی ، فناوری اطلاعات.