مروری بر شیوه ها و مولفه های افزایش ضریب هدایت حرارتی در نانوسیالات
محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مهندسی برق، کامپیوتر، مکانیک و مکاترونیک در ایران و جهان اسلام
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICECM07_026
تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
نانوسیال ها، در مقایسه با سیالات پایه شان، خواص حرارتی بیشتری دارند. ضریب هدایت حرارتی نقش حیاتی در تعیین قابلیت انتقال حرارت نانوسیالات دارد. این مقاله، مروری بر ادبیات مربوط به روش ها و اجزای مورد استفاده برای افزایش ضریب هدایت حرارتی در نانوسیال ارائه می کند. ابتدا سازوکار افزایش هدایت حرارتی نانوسیالات معرفی می شود، سپس با بررسی روش های مختلف، بینش های مختلف در مورد چگونگی افزایش ضریب هدایت حرارتی نانوسیالات مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. روش های موردبحث شامل انتخاب نانوذرات، اصلاح سطح و بهینه سازی اندازه نانوذرات است. علاوه بر این ها، این مقاله اثر انتخاب سیال پایه، اثر هم ترازی در نانوذرات مغناطیسی، تاثیر pH سیال پایه، اثر سورفکتانت ها، اثر حلال ها و پیوند هیدروژنی، اثر لزجت و اثر دما را نیز بررسی می کند. نشان داده شده است که با در نظر گرفتن این پدیده ها در جریان نانوسیال می توان نتایج دقیق تری به دست آورد. یافته های این مطالعه به ایجاد یک بینش در مورد سازوکار های افزایش انتقال حرارت خصوصا هدایت حرارتی و توسعه سیستم های انتقال حرارت کارآمدتر کمک می کند و فرصت هایی را برای نوآوری بیشتر در زمینه نانوسیالات فراهم می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد همت اسفه
دانشیار، دانشکده عمران، آب و انرژی، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
فرشاد مومن زاده بخارائی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران، آب و انرژی دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
روح الله تولایی
دانشیار، گروه مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران