سامانه پیشرانش مستقل از هوای پیل سوختی برای شناور زیرسطحی بدون سرنشین

زیردریایی های بدون سرنشین صنعتی فعلی، از باتری های متداول برای تامین توان استفاده می کنند. اگرچه این فناوری به دلیل پیشرفت های چشمگیری که در حوزه باتری های لیتیومی داشته است سبب افزایش ماندگاری این شناورها شده است اما به دلیل موضوعات سامانه ای مانند ایمنی، مدیریت حرارت چگالی حجمی و وزنی انرژی، هزینه های اولیه و تعویض باتری همچنان برای دستیابی به ماندگاری بالای زیرسطحی شناوری بدون سرنشین سنگین تر دارای چالش هایی می باشد. فناوری پیل سوختی به دلیل استفاده از سوخت هیدروژن و چگالی توان و انرژی بالا همواره یکی از انتخاب های مهم برای استفاده در شناورهای زیرسطحی بدون سرنشین بزرگ به حساب می آید. در این مقاله برخی از این AUVهای صنعتی شناخته شده معرفی و بررسی شده اند. سپس امکان نصب سامانه AIP پیل سوختی در این زیردریایی ها بررسی شده است. هر سامانه AIP دارای اجزایی مانند سامانه سوخت و سامانه اکسیدان است که برای انتخاب انواع آن گزینه های بسیاری وجود دارد. اثرات و نتایج مربوط به حجم و جرم سامانه AIP برای انتخاب های متفاوت سامانه سوخت و اکسیدان بدست آمده و مقدار برد زیرسطحی محاسبه گردیده است.

کلیدواژه ها:

پیل سوختی ، زیردریایی بدون سرنشین ، چگالی توان ، ذخیره اکسیژن ، ذخیره هیدروژن