بررسی موسیقی مردم پسند در ایران (مطالعه ی موردی: آثار همایون شجریان)

یکی از طبقه بندی های موسیقی در ملل مختلف دسته بندی موسیقی ها در سه بخش، کلاسیک، مردمی و مردم پسند می باشد. موسیقی مردم پسند، نماینگر اعتقادات یک جامعه است و به دلیل سادگی و قابل درک بودن مفاهیمتوسط مردم به راحتی درک می شود. هدف از این مقاله این بود که وجوه موسیقی مردم پسند چگونه در آثار همایون شجریان نمود پیدا کرده است. روش این تحقیق، در زمره ی تحقیقات کیفی و به صورت توصیفی-تحلیلی بودهاست. مطالب نیز به روش کتابخانه ای-میدانی با استفاده از منابع مکتوب، صوتی و مصاحبه به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که با توجه به همکاری وی با اشخاصی همچون علی قمصری، سهراب و تهمورس پورناظری،غلامرضا صادقی و البته استقبال مخاطبان و استمرار همایون شجریان در آثار اخیر خود، گواه این است که همایون شجریان با گذشت سال ها از سبک موسیقی کلاسیک ایرانی فاصله گرفته است و به موسیقی مردم پسند نزدیکترشده است. با اینکه مرز گذاری دقیق و قطعی بین موسیقی کلاسیک ایرانی و مردم پسند ایرانی در سبک خوانندگی همایون شجریان، کار بسیار دشواری است اما با توجه به آگاهی از ویژگی ها و وجوه شاخص موسیقی ها کلاسیک ایرانی و مردم پسند در نظریه های آکادمیک قوم موسیقی شناسی، آثار اخیر همایون شجریان در دسته بندی موسیقی مردم پسند قرار گرفته و امروزه جایگاه موسیقایی وی نزد مخاطبان خویش بدین صورت مورد تایید واقع شده است.

کلیدواژه ها:

موسیقی مردم پسند ، موسیقی کلاسیک ، همایون شجریان ، موسیقی ایرانی ، آواز