بررسی رابطه ی میان حس تعلق به مکان و سلامتی روان در محیط های مسکونی

دستیابی به سلامت جسمانی و روانی از ابتدایی ترین نیازهای انسان است . پس از تعریف مفهوم سلامت و ضرورتهای آن برای هر انسانی ، تحلیل مفاهیم مربوط به سلامت روان و راهکارهای دسترسی به آن از اساسی ترین مباحث مطالعاتی این تحقیق است . سلامت روان مفهومی است که چگونگی تفکر، احساس و عملکرد ما را در مواجهه با موقعیت های زندگی نشان می دهد و به درک ما از خود و زندگی مان بستگی دارد. از طرفی حس تعلق به مکان، یکی از مفاهیم مهم و تاثیرگذار در رابطه با ارتباط انسان با محیط می باشد. در شیوههای طراحی محیطی باوجود بهرهگیری فراوان از این مفهوم تعریف مشخص و معینی از آن و عناصر تشکیل دهنده آن ارائه نشده است . به همین خاطر در این نوشتار قصد دارد به بررسی رابطه ی میان حس تعلق به مکان و سلامتی روان در محیط های مسکونی بپردازد. شیوهی انجام پژوهش توصیفی -تحلیلی می باشد که با بررسی ادبیات پژوهش تلاش شده است مولفه های حس تعلق به مکان در راستای سلامت روان در محیط های مسکونی در نمونه های داخلی و خارجی منتخب بررسی گردد. با توجه به مطالعات انجامگرفته در بخش مبانی نظری و بررسی نمونه های مشابه داخلی و خارجی در بخش یافته های تحقیق ، راهکارهای معماری جهت ارتقای تعلق به مکان در راستای سلامت روان در یک جمع بندی و بر اساس معیارهای اجتماعی ، زیست محیطی ، کالبدی و خدماتی ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، حس تعلق به مکان ، محیط مسکونی ، طراحی محیطی