آشکارسازی پیامد تغییرات پوشش گیاهی و مناطق ساخته شده شهری بر دمای سطح زمین در کلانشهر اصفهان

تغییرات اقلیمی در عصر حاضر چالش های بسیاری را برای امنیت انسانی در سراسر جهان ایجاد کرده است که موجب افزایش میانگین درجه حرارت سطح زمین شده است . هدف از این مطالعه ، بررسی تغییرات فضایی - زمانی جزیره گرمایی در ارتباط با پوشش زمین در کلانشهر اصفهان است . پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش شناسی آماری - تحلیلی است . در این بررسی از تصاویر لندست ۵ (TM) و لندست ۸ (OLI) جهت بررسی تغییرات دمای سطح زمین در فصل بهار سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۲۰ استفاده گردید. در این تحقیق تغییرات پوشش گیاهی (NDVI)و گسترش مناطق شهری ((NDBI بر میزان دمای سطح زمین به محاسبه و مورد تحلیل قرار گرفت . به منظور پایش تغییرات دمای سطح زمین ، LST هر تصویر محاسبه گشت . نتایج حاکی از آن است که در طی دو دهه ی اخیر، پوشش گیاهی ۴.۲ درصد کاهش یافته و از تراکم پوشش متراکم در مناطق کشاورزی و باغی به شدت کاسته شده است . مناطق شهری نیز در سال ۲۰۲۰، ۵.۳ درصد نسبت به سال ۲۰۰۱ افزایش یافته است . بیشترین تمرکز حداکثر دما بر اراضی بایر، حداقل دما بر مناطق دارای پوشش گیاهی متراکم در سال ۲۰۰۱، رودخانه زایندهرود در سال ۲۰۲۰ و متوسط دما بر مناطق شهری ، است . با گسترش مناطق شهری و کاهش پوشش گیاهی به خصوص پوشش گیاهی متراکم در سال ۲۰۲۰ از مساحت جزایر حرارتی سرد به شدت کاسته شده و بر جزایر حرارتی گرم افزوده شده است .

کلیدواژه ها:

کلانشهر اصفهان ، پوشش گیاهی ، دما ، مناطق شهری ، لندست