تاثیر گیاه گل محمدی Rosa damascene بر سرطان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 42

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MPSA16_009

تاریخ نمایه سازی: 27 فروردین 1403

چکیده مقاله:

گیاه گل محمدی (نام علمی: Rosa damascene) متعلق به خانواده Rosaceae و راسته Rosales است که در طب سنتی و همچنین در مواد غذایی استفاده می شود. کشورهای ایران، بلغارستان و ترکیه جزء تولید کنندگان اصلی گیاه گل محمدی هستند،علاوه بر آن بخش عمده ای از صادرات فرانسه و هند را نیز تشکیل می دهد. این گیاه حاوی ترکیباتی مانند فلاونوئید ها،انتوسیانین ها، گلیکوزید ها و کوئرستین ها می باشد،که عصاره آن را عمدتا اکتادکاتیانوریک اسید، فالیک اسید، اسکوالن و ویتامین E تشکیل می دهد. در بررسی نشان داده شده که عصاره گل محمدی با اثرات آنتی اکسیدانی خود دارای یکی از بالا ترین اثرات در خنثی سازی واکنشگر های فعال اکسیژنی ROS هست بر این اساس، این گیاه دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است و اثرات ضد سرطانی آن نیز در سال های اخیر، به طور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است. بر طبق آمار ارائه شده توسطسازمان بهداشت جهانی بیماری سرطان باعث یک ششم تمام مرگ ها در جهان هست. در زمینه سرطان بحث غربالگری وپیشگیری، تشخیص به موقع و درمان آن مطرح هست که در زمینه پیشگیری، کم کردن رادیکال های آزاد و همچنین کنترل چرخه سلول ها برای جلوگیری از گسترش سلول سرطانی اهمیت دارد. استراتژی های درمانی بهینه و ایده ال در درمان سرطانباید به گونه ای باشند که بر روی سلول ها ی سرطانی اثرات سایتوتوکسیک و ژنوتوکسیک داشته باشند اما بر روی سلول هایسالم اثرات مخربی نداشته باشد. امروزه، اکثر داروهای شیمیایی متداول در بالین در درمان سرطان اثرات سمی و همچنین عوارضجانبی زیادی دارند. از این رو تحقیقات در راستای یافتن روش های جایگزین همچنان ادامه دارد. در سال های اخیر گیاهاندارویی اثرات انتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی موثر همراه با اثرات سمی و عوارض جانبی پایین بروز داده اند

نویسندگان

مریم الوندی

مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

سینا گلی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

زهرا شقاقی

مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران