مطالعه جامعه شناختی مسئله حاشیه نشینی

توسعه شهر نشینی و پیدایش مناطق کلان شهری در کشور های جهان سوم با توسعه شهرنشینی در کشور های جهان صنعتی غرب از فردای انقلاب صنعتی در کشور های مذکور آغاز گردید بسیار متفاوت است. در این میان، هجوم سیل آسای روستاییان به شهرها به ویژه شهرهای بزرگ درکشورهای در حال توسعه را باید در از هم پاشیده شدن نظام های صنعتی تولید روستایی از یک سو و وجود فرصت های شغلی مناسب در کلان شهرها از سوی دیگر جستجو کرد. مهاجران به محله های مهاجرنشین فرودستی هجوم می برند که در حاشیه شهرها به طور نامتعادل رشد می کنند و آنان در جایی که مناطق حاشیه نشین یه به عبارتی دیگر، آپاندیس نواحی شهری نامیده میشود سکنی می گزینند. بسیاری از آنها در شرایطی زندگی می کنند که از کمترین امکانات اولیه نیز بی بهره اند. همزمان با افزایش مکان های حاشیه نشین، گسترش بی رویه انواع مسائل و آسیب های اجتماعی از جمله نابرابری های اجتماعی، فقر، بیکاری، بزهکاری، تفاوت های فرهنگی و قتل، سرقت اجتناب ناپذیر می باشد. در این راستا، پژوهش حاضر نیز با تاکید بر مهمترین نظریه های حوزه جامعه شناسی و حاشیه نشینی و با رویکردی جامعه شناختی به کنکاش این مسئله اجتماعی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، مهاجرت ، جرم ، اسکان غیر رسمی ، کلان شهر