اثربخشی مداخله مثبت نگر بر تحمل ابهام مادران کودکان با اختلالات یادگیری ویژه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله مثبت نگر بر تحمل ابهام مادران کودکان با اختلالات یادگیری خاص انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان با اختلالات یادگیری خاص شهر دزفول در سال ۱۴۰۲ بودند. حجم نمونه پژوهش حاضر شامل ۳۰ نفر از این مادران بود که با روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود به مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را طی دو ماه و نیم در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه تحمل ابهام (مک لین، ۲۰۰۹) بود. داده ها با تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین گروه های آزمایش و گواه از نظر تحمل ابهام تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر مداخله مثبت نگر باعث افزایش تحمل ابهام مادران کودکان با اختلالات یادگیری خاص شد (۰۰۱/۰>p). منطبق با یافته های پژوهش حاضر می توان مداخله مثبت نگر را به عنوان یک روش کارا جهت افزایش تحمل ابهام مادران کودکان با اختلالات یادگیری خاص پیشنهاد داد.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، تحمل ابهام ، مداخله مثبت نگر.