بررسی فاکتور آمادگی جسمانی و پیکرسنجی پسران دو و میدانی کار اردبیل

برای پیشرفت در عرصه های مختلف ورزش قهرمانی و فتح قله های افتخار در عرصه های ملی و بین المللی باید ویژگی های ورزشکاران و توانایی های بالقوه آنها را بشناسیم. از جمله عواملی که بر عملکرد ورزشکاران تاثیر عمیقی دارد، داشتن آمادگی جسمانی مناسب و شاخص های اندازه گیری بدن برای فعالیت در رشته مورد نظر و همچنین پیشرفت در آن است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه آمادگی جسمانی و ویژگی های اندازه گیری بدن در دوندگان اردبیلی و دوندگان نخبه ملی انجام شد. جامعه پژوهش کلیه دوندگان کشور و استان سیستان بلوچستان بود که ۲۴ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه ۱۲ نفری شامل دوندگان استان سیستان بلوچستان و دوندگان نخبه کشوری قرار گرفتند. در بخش اجرایی پژوهش، آزمون هایی برای سنجش آمادگی جسمانی آزمودنی ها انجام شد که در ۵ بخش استقامت عضلانی، قدرت عضلانی، سرعت، چابکی و انعطاف پذیری قرار گرفتند. شاخص های فیزیومتری در سه بخش طول، محیط و عرض اندام ها اعمال شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آزمودنی های دو گروه در مولفه های پرش عمودی، استقامت عضلات پا، استقامت عضلات شکم، قدرت انفجاری پا، سرعت و چابکی تفاوت معنی داری داشتند، اما این تفاوت در مولفه های انعطاف پذیری و استقامت عضله فوقانی بود. . تنه رعایت نشد. در بخش ویژگی های اندازه گیری بدن، نتایج نشان داد که قد نشستن، طول ران، طول ساق پا، دور ساعد، دور مچ، پهنای باسن و پهنای مچ پا با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند که بر اساس میانگین های گزارش شده در این شاخص برتری دارند. . او در کنار جمعی از ورزشکاران نخبه ملی بود. همچنین نتایج نشان داد که در مولفه های طول ساعد، طول بازو، طول کف دست، دور بازو، دور شکم، دور ران، دور زانو، دور ساق، دور مچ پا، دور باسن، دور، عرض شانه، عرض زانو و وجود دارد. تفاوت معنی داری در عرض مچ بین افراد دو گروه وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

آمادگی جسمانی ، ویژگیهای اندازهگیری بدن ، دویدن