خاک های مناطق بیابانی و مبارزه با شور شدن اراضی بیابانی

هدف اصلی این پژوهش «خاک های مناطق بیابانی و مبارزه با شور شدن اراضی بیابانی» می باشد. روش تحقیق ازنوع مطالعات کتابخانه ای و اسنادی می باشد. ابزار تحقیق یادداشت برداری و فیش برداری می باشد. مطالب برگرفتهاز متون مختلف اعم از کتب، مقالات نمایه شده در نشریات و کنفران سهای داخلی و خارجی می باشد. یافته هایپژوهش حاکی از آن است خصوصیات مورفولوژی سطح خاک های بیابانی عبارتند از: سنگفرش بیابانی و یا درصدسنگریزه بر روی س طح، سطوح جلادار و براق سنگ ها، دق های رسی، قشرهای سخت شده یا نسبتا سخت سطحیناشی از تجمع املاح ، وجود نمک واملاح بدون سختی یا رسوبات تبخیری و یا خاک پف کرده ، وجود شن زارهایفعال و غیر فعال، فرسایش بادی و آبی و یاآثار آن در قشر سطحی خاک ، وجود هزار دره هاو غیره.نتایج تحقیقنشان داد ویژگی خاک های مناطق بیابانی عبارتند از: عدم تکامل پروفیلی ،تشکیل کانی های رسی درحد مینیمم،عدم وجود ساختمان و یا نوع آن، عمق کم خاک، سختی زیاد خاک و وجود افق ها وکفه های نمکی و رسی درنزدیک سطح، وجود لایه های ضخیم گچ و نمک در خاک، میزان موادآلی کم، فعالیت خیلی کم میکروارگانیزم ها،رنگ روشن خاک، کمبود عناصر غذایی، اسیدیته بالا، شوری بالا ( غالبیت عناصر سدیم، پتاسیم،کلسیم و منیزیم)،پتانسیل کم آب، میزان شستشوی بسیار کم، درصد اشباع بازی بالا، بافت سبک یا خیلی سنگین، نفوذپذیری کمآب و سطح بالای آب زیر زمینی، شوری بیش از حد آبهای زیرزمینی.

کلیدواژه ها:

اراضی بیابانی ، خاک های مناطق بیابانی ، مبارزه با شور شدن