ژنز کانسارهای بوکسیت کارستی زاگرس در جغرافیای دیرینه تریاس-ژوراسیک

بوکسیت، مهم ترین کانی آلومینیم، از کریستال های منوکلینیک متنوعی از سه هیدروکسید آلومینیوم، شامل گیبسیت، بوهمیت و دیاسپور، تشکیل شده است. یکی از مهم ترین رویدادهای کانی سازی زاگرس در مرز تریاس-ژوراسیک ، کانسارهای بوکسیت کارستی، می باشد که در بخش قابل توجهی از محدوده مرزی سازند خانه کت (به سن تریاس) تا سازند نیریز (به سن ژوراسیک پیشین)، تشکیل شده است. ژنز این کانسارها، متاثر از شرایط اقلیمی و جغرافیایی منحصر به فردی است که در این دوره بر زاگرس، حکمفرما بوده است. بوکسیت کارستی زاگرس، تحت تاثیر هوازدگی کانی های متنوع حاوی آلومینیم، در شرایط اقلیمی گرم و مرطوب استوایی و حاره ای و متاثر از شرایط خاص مورفولوژیک و انحلالی، تشکیل شده است. در لیتوسفر، آلومینیم، در ترکیب با اکسیژن و سیلیسیم، دیده می شود (در فلدسپارها) و در طول مرحله اولیه تفریق ماگمایی، سازنده اصلی پلاژیوکلازها و اسپینل، محسوب می شود. در ساختارهای رسوبی، عامل کنترل کننده درصد آلومینیم، ظرفیت یونی است. بوکسیت های کارستی زاگرس، از هوازدگی لاتریتی و انباشتگی لایه های سفالی روی سنگ های کربنی و حل شدن تدریجی این لایه های انباشته شده با سنگ آهک در طی هوازدگی شیمیایی، تشکیل شده اند. در این مطالعه، به نقش عوامل جغرافیای دیرینه زاگرس در تشکیل بوکسیت های کارستی کریستالیزه، پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

بوکسیت کارستی ، زاگرس ، جغرافیای دیرینه ، تریاس-ژوراسیک