بررسی تاثیر روش مشارکتی (جیگ ساو) و انگیزه پیشرفت دانش آموزان در تدریس درس مطالعات اجتماعی دوره اول متوسطه شهرستان میناب

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش درس مطالعات اجتماعی با الگوی تدریس مشارکتی جیگ ساو بر انگیزه ی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه نهم متوسطه اول انجام گرفته است . روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون ، وپس آزمون با گروه آزمایش و گواه است . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل پایه نهم متوسطه اول شهرستان میناب است . برای دستیابی به این هدف نخست یک نمونه ۳۰ نفری به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد سپس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش ، پرسشنامه انگیزشی والرند است . پیش آزمون انگیزش تحصیلی در هر دو گروه آزمایش و کنترل توسط پژوهشگر به اجرا درآمد. در گروه آزمایش ، ابتدا معلم درس خود را به طور کامل به دانش آموزان ارائه کرد و از الگوی تدریس مشارکتی از نوع جیگ ساو به عنوان مکملی برای مفهوم آموزش داده شده استفاده نمود و درگروه کنترل برای آموزش درس مطالعات اجتماعی ، بهروش معمول خود عمل کرد. در ادامه پس آزمون انگیزش تحصیلی توسط پژوهشگر اجرا و دادهها با استفاده از نرم افزارSpss بررسی شد. تحلیل دادهها با استفاده از تکرار اندازهگیری نشان داد که بعد از آموزش تفاوت معناداری در نتایج حاصل از انگیزه پیشرفت تحصیلی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل ایجاد شد اثر تکرار با مقدار F برابر با ۷۵/۳۵ که در سطح ( ۰,۰۰۱ p (معنادار است . یافته های این پژوهش در مجموع اعتبار و اعتماد پذیری برنامه آموزش شیوه تدریس مشارکتی جیگ ساو به عنوان یک ابزار موثر برای افزایش انگیزه ی پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی دانش آموزان را مورد تایید قرار داد.

کلیدواژه ها:

جیگ ساو ، روش تدریس ، انگیزش ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مشارکتی ، دانش آموزان