بررسی چارچوب های نظری آموزش پروژه محور در مدارس ابتدایی

آموزش پروژه محور به عنوان یک رویکرد نوین در حوزه آموزش و پرورش، نقش مهمی در توسعه مهارت ها و دانش دانش آموزان ابتدایی ایفا می کند. این رویکرد به دانش آموزان این امکان را می دهد تا با تجربه های عملی و پروژه های علمی، مفاهیم درسی را بهبود یابند و به صورت کاربردی یادگیری را ادامه دهند. علاقه به اجرای آموزش پروژه محور در مدارس ابتدایی، نیازمند بررسی دقیق چارچوب های نظری است که این انتقال از آموزش سنتی به آموزش پروژه محور را ممکن ساخته و به بهبود فرآیند آموزش و یادگیری در این مقطع تحصیلی کمک کند. این چالش با وجود مزایا و توانمندی های فراوان آموزش پروژه محور، نیازمند تدوین چارچوب های نظری است که بتواند به عنوان راهنمایی جهت پیاده سازی اثربخش این رویکرد آموزشی در مدارس ابتدایی عمل کند. آموزش پروژه محور نه تنها امکان ارتقاء توانمندی های علمی دانش آموزان را فراهم می سازد، بلکه می تواند مهارت های همکاری، حل مسائل، انعطاف پذیری، و ابتکار را نیز تقویت نماید. این رویکرد به دانش آموزان این امکان را می دهد که در محیطی تعاملی و عملی، دست به تجربه و یادگیری عمیق بزنند. در این مقاله، چارچوب های نظری آموزش پروژه محور در مدارس ابتدایی مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به روند رو به رشد اجرای این رویکرد آموزشی، ما سعی داریم تا به بررسی اصول و مبانی نظری آموزش پروژه محور در این سطح تحصیلی بپردازیم و چارچوب های مناسبی را برای پیاده سازی موثر این رویکرد در مدارس ابتدایی شناسایی کنیم. این مقاله به عنوان یک راهنمای علمی می تواند به مدیران آموزشی، آموزگاران و تحقیق گران در زمینه آموزش ابتدایی در ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری این مرحله تحصیلی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

آموزش ، چارچوب نظری ، آموزش پروژه محور ، آموزگار ، دانش آموزان.