تاثیر آموزش برنامه ی فرزندپروری مثبت بر کاهش اختلالات برونی سازی شده در کودکان هفت تا ۱۰ ساله

پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر آموزش مدیریت والدین براساس برنامه­ی فرزندپروری مثبت (۳P) بر کاهش اختلالات برونی­سازی شده­ی دانش­آموزان پسر ۷ تا ۱۰ ساله­ی شهرستان نهاوند، انجام شده است. این مطالعه از نوع شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل است و جامعه­ی مورد مطالعه­ی آن دانش­آموزان پسر ۷ تا ۱۰ ساله­ی دبستان­های پسرانه­ی شهرستان نهاوند می­باشند. نمونه­گیری به روش خوشه­ای انجام شد و مادران ۲۸  نفر از کودکانی که نمره­ی مشکلات برونی­سازی شده­ی آنها در فهرست رفتاری کودک (CBCL) بالاتر از نقطه­ی برش (۶۴=T) بود، انتخاب شده و به دو گروه آزمایش (۱۴n=) و کنترل (۱۴n=) تقسیم شدند. سپس برنامه­ی فرزندپروری مثبت به مدت ۲ ماه در ۸ جلسه­ی آموزشی۱۲۰ دقیقه­ای برای آزمودنی­های گروه آزمایش اجرا شد. سپس مجددا فهرست رفتاری کودک توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. در نهایت داده­های به­دست آمده با استفاده از روش U من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. تحلیل داده­ها نشان داد که گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، پس از پایان جلسات آموزش برنامه­ی فرزندپروری مثبت، کاهش معناداری در نمرات زیر مقیاس­های رفتار پرخاشگرانه (۰۵/۰P<)، رفتارهای قانون­شکنانه (۰۱/۰P<) و نیز نمره­ی کلی مشکلات برونی­سازی شده (۰۱/۰P<) پیدا کرده است. بنابراین می­توان نتیجه گرفت که آموزش برنامه­ی فرزندپروری مثبت سبب کاهش اختلالات برونی­سازی شده در کودکان مبتلا می­شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ی فرزندپروری مثبت ، اختلالات برونی سازی شده ، کودک ، CBCL ، TRF