شناسایی و رتبه بندی خلاهای کانون های ارزیابی ایران

نقش منابع انسانی اعم از مدیران و کارکنان در سازمان ها و موفقیت آن ها، در حال ارتقای روزافزون هست؛ این نقش، تا حدی است که از نقش منابع انسانی  به عنوان محوری ترین عوامل موفقیت سازمان ها نام برده می شود. پرداختن به این مهم شامل پرداختن به همه جنبه از اقدامات از شناسایی تا رشد و توسعه می باشد. تلاش های زیادی در این زمینه انجام شده است و کانون های ارزیابی یکی از این تلاش هاست. کانون ارزیابی با عمر بیش از ۶۰ سال در جهان و نزدیک به  دو دهه در ایران، روشی است ترکیبی از تمرین های مختلف مبتنی بر شرایط متنوع شغلی که به منظور جمع آوری اطلاعات معتبر و دقیق از نامزدها جهت جذب، انتخاب، ارتقاء و ارزیابی آن ها در یک محیط کاری استفاده می شود. کانون های ارزیابی در ایران نیز همانند سایر نقاط جهان با استقبال خوبی مواجه شده اند و دارای اثرات مثبت و گاها خلاها و نارسایی نیز بوده اند. در این نوشتار ابتدا مبانی کانون های ارزیابی بیان گردیده و در ادامه به نقد و بررسی و شناسایی خلاها پرداخته شده است. روش مورداستفاده در این پژوهش در مرحله شناسایی خلاها تحلیل مضمون و در مرحله بررسی  نهایی و اولویت بندی، گروه تمرکز  بوده است. خلاهای ۳۲ گانه ارائه شده در این پژوهش، در هشت مضمون سازمان دهنده کلیات، الگوی شایستگی، ارزیاب، ارزیابی شونده، ابزار، بازخور، استانداردهای فیزیکی و مجریان و ۳ مضمون عالی شامل جایگاه کانون ارزیابی، طراحی کانون ارزیابی، اجرای کانون ارزیابی ارائه شده اند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، کانون های ارزیابی ، شایستگی ، آسیب شناسی ، رتبه بندی