داوری و نقش آن در تحکیم بنیان خانواده از منظر قرآن و قوانین موضوعه

داوری یا حکمیت به عنوان یکی از نهادهای جایگزین حل و فصل اختلافات، امروزه در امور مختلف و به ویژه در امر خانواده، نقش بسیار مهمیرا ایفا میکند. بر این اساس هدف از مطالعه حاضر، بررسی داوری و نقش آن در تحکیم بنیان خانواده از منظر قرآن و قوانین موضوعه ایران بود. مطالعه حاضر، به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام شده است و از اسناد کتابخانه ای در گردآوری اطلاعات بهره برده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، خانواده به عنوان کانون اصلی رشد و تعالی افراد، جایگاه مهمیدر جامعه دارد. با این حال، این نهاد همچون هر نهاد دیگری ممکن است درگیر اختلافاتی شود که به جایگاه ارزشمند آن آسیب برساند. بهتر است این اختلافات به گونهای حل شود که به جایگاه ارزشمند خانواده ضربهای وارد نشود. قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ بنا بر دستور شرع مقدس اسلام، ارجاع دعوای طلاق به داوری را الزامیدانسته است. این الزام شرعی و قانونی به منظور ایجاد صلح و سازش بین زوجین متنازع و حمایت از کانون خانواده هایی است که در شرف از هم گسیختگی میباشد، چرا که حفظ بنیان خانواده بسیار مورد تاکید است. قرآن، حکمیت را به عنوان راهکاری برای حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات خانوادگی معرفی میکند و قانونگذار نیز آن را به تبع از شرع به عنوان یکی از روشهای حل و فصل اختلافات خانوادگی جایگزین رسیدگی قضایی شناخته است. بنابراین بکارگیری شیوه های جایگزین یا دوستانه جهت حل و فصل اختلاف عبارت است از روشهایی که در خارج از دادگاه موجب حل و فصل دعاوی میگردد. با این مبنا قضا زدایی از اختلاف خانوادگی با تاکید بر روش داوری، میانجیگری و با ورود اشخاصی که دارای حسن نیت و تجربه و بینش کافی در امور خانواده هستند و با تراضی زوجین انتخاب میگردند فصل مشترک این شیوه هاست که تجربه موفقیت آمیز بکارگیری این شیوه ها در بسیاری از کشورهای جهان، ضرورت کاربست این مهم را بیش از پیش آشکار مینماید.

کلیدواژه ها:

دعاوی خانوادگی ، داوری ، حل و فصل اختلافات ، قرآن ، شرع ، قوانین موضوعه ، سازش ، استحکام.