بررسی تطبیقی عبث گرایی در ادبیات داستانی غرب و ایران (با تکیه بر آثار کافکا، کامو، هدایت و صادقی)
محل انتشار: مجله ی پژوهش های ادبی فلسفی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 92
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIUM-1-1_011
تاریخ نمایه سازی: 21 بهمن 1402
چکیده مقاله:
عبث گرایی از جمله جریان های فکری است که در غرب رشد کرد و در ادب داستانی غرب تاثیر بسیار بر جای نهاد. ادبیات داستانی معاصر فارسی در آغاز رشد و نمو خود، از این جریان متاثر شد. انعکاس درونمایه های عبث گرایی در داستان معاصر فارسی یکی از وجوه این تاثیرپذیری است. جریان شناسی دقیق عبث گرایی و تاثیر آن بر ادبیات غرب و ایران، به شناخت دقیق تر سرچشمه های داستان معاصر فارسی کمک می کند. پژوهش حاضر، ضمن بررسی جریان عبث گرایی در ادبیات داستانی غرب و ایران، به مقایسه وجوه اشتراک و افتراق این جریان در هر دو بستر پرداخته است. به این منظور آثار فرانتس کافکا و آلبر کامو در ادبیات غرب و آثار صادق هدایت و بهرام صادقی در ادبیات داستانی معاصر فارسی، از سه منظر خاستگاه، درونمایه و پایان بخشی، مورد بررسی قرار گرفته است. ادب داستانی غرب هرچند با ادب داستانی معاصر فارسی در برخی درونمایه ها به اشتراک رسیده است اما در خاستگاه و پایان بخشی، با یکدیگر تفاوت عمیق دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا سعادتی نیا
ایران، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رباط کریم، گروه دروس عمومی
مسلم احمدی
گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبانها، تهران، ایران
راضیه فولادی
دانشگاه آزاد واحد تهران غرب