بررسی ملاک شرک و کفر و نجاست مشرکان از نظر متکلمین و فقهاء

در این نوشتار با روش کتابخانه ای بعد از ذکر مالک شرک و کفر از طریق استدلالی و تحلیلی، دیدگاه فقهی مبحث نجاست مشرکان مورد بحث قرار گرفته است. دلیل کسانی که به نجاست مشرکان فتوی داده اند آیهی شریفه ی«انما المشرکون نجس» است. با توجه به معانی مختلف لغوی نجس، چهار وجه برای تعیین نجاست شرعی در به کار گیری کلمه ی نجس مطرح است.اول. حقیقت شرعیه یا مجاز، شایع بودن کلمه نجس در زمان نزول آیه، در نجاست شرعی. دوم. اقتضای مقام مولویت و تشریع کلمه نجس به معنای نجاست شرعی.سوم. تفریع حرمت دخول به مسجد الحرام به کلمه نجس.چهارم. اطلاق کلمه نجس است که با تمسک به این اطلاق، نجاست شرعی مشرکان اثبات می شود.به نظر میرسد هیچکدام از این وجوه بر نجاست شرعی دلالت ندارد. در نهایت به این نتیجه می رسیم که در قرآن کریم دلیلی بر نجاست مشرکان نمی یابیم و باید به منابع دیگر رجوع نماییم. از ادله دیگر فقط اجماع ذکر شده است که آن هم مدرکی میباشد.

کلیدواژه ها:

مشرکین ، نجاست ، نجس ، قذارت.