بررسی میزان تدریس معلم بر یادگیری و پیشرفت دانش آموزان

یکی از مهمترین مباحث تعلیم و تربیت و در عین حال یکی از مشکل ترین مفاهیم برای تعریف کردن »یادگیری« می باشد. یادگیری اساس رفتار افراد را تشکیل می دهد. از طریق یادگیری فرد با محیط خود آشنا می شود، روی محیط تاثیر می گذارد و گاهی باعث ایجاد تغییرات مثبت و سازنده در محیط می شود. بنابراین قسمت عمده ی رفتار آدمی آموختنی است. فرد انسان سخن گفتن، محبت کردن، ارتباط برقرار کردن با دیگران و حتی اندیشیدن را یاد می گیرد. شناختن خود و جهان خارج نیز از طریق یادگیری امکان دارد. رشد قوه تفکر با طرز حل مسئله امری است که به تدریج و در سایه ی یادگیری در افراد به وجود می آید: توجه به اصول یادگیری و بررسی علل عدم توانایی دانش آموز در یادگیری ، ارائه بهترین راهکار جهت جبران ناتوانایی ها شرط اساسی موفقیت در فعالیتهای آموزشی می باشد.روش تدریس نشان دهنده رویکرد آموزشی معلم است. این که انتخاب روش تدریس حاکی از میزان ارائه اختیار به دانش آموز در یادگیری و معلمان است. انواع روش های تدریس که ؛روش تدریس مشارکتی، فعال، حل مسئله، آزمایشی، گردش علمی و نمایشی را شامل می شود. جدیدترین سبک های آموزش شامل آموزش الکترونیکی می باشد،امروزه کاربرد بسیاری دارد . با توجه به اینکه محور اصلی نگرش های جدید آموزشی بر یادگیری و میزان یادگیری دانش آموزان تمرکز دارد؛ بررسی روش های تدریس معلمان و تاثیر آن بر میزان یادگیری دانش آموزان حائز اهمیت می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش های تدریس معلمان بر میزان یادگیری دانش آموزان است.روش مطالعه در این پژوهش به صورت کتابخانه ای (مروری) بوده است برای این منظور از مطالب موجود در مقاله ها و تحقیقات چاپ شده در این زمینه و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، یادگیری ، دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی ، معلم .