کمی سازی تاج بارش، ساقاب و باران ربایی در توده های طبیعی راش و دست کاشت نوئل در جنگل های سیاهکل، گیلان

توزیع اجزای بارندگی به تاج بارش، ساقاب و باران ربایی از اجزای مهم چرخه آب در بوم سازگان های درختی در پژوهش های اکوهیدرولوژی جنگل است. هدف این پژوهش، محاسبه تاج بارش، ساقاب و باران ربایی توده های طبیعی راش و دست کاشت نوئل در جنگل های سیاهکل (استان گیلان) بود. برای اندازه گیری مقدار باران در هر رخداد، از ۱۰ باران سنج دستی و برای اندازه گیری تاج بارش، از ۵۰ باران سنج دستی استفاده شد و متوسط ساقاب ۹ درخت، متوسط ساقاب هر گونه در نظر گرفته شد. در توده راش سهم هر یک از درصدهای تجمعی تاج بارش، ساقاب و باران ربایی از بارش به ترتیب ۲/۷۸، ۱/۱۰ و ۷/۱۱ درصد و در توده نوئل، به ترتیب ۱/۷۲، ۶/۴ و ۳/۲۳ درصد حاصل شد. نتایج آزمون t جفتی نشان داد که درصد نسبی ساقاب راش به طور معنی داری بیشتر از توده نوئل (۵۹/۳t = ؛ ۰۱/۰>P ) و درصد نسبی باران ربایی توده نوئل به طور معنی داری بیشتر از توده راش است (۳۷/۹t = ؛ ۰۱/۰>P ). رابطه مقدار باران با مقادیر تاج بارش، ساقاب و باران ربایی به صورت صعودی و بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، در سطح ۹۹ درصد معنی دار بود. با توجه به اینکه کاشت گونه جدید، سبب تغییر مقدار آب ورودی به پوشش کف جنگل (مجموع مقادیر ساقاب و تاج بارش) شده است، در مدیریت جنگل و انتخاب گونه مناسب، باید به مقدار توزیع اجزای باران توجه شود.

کلیدواژه ها:

اکوهیدرولوژی جنگل ، انتخاب گونه ، توزیع اجزای باران ، جنگل های هیرکانی