بررسی مقایسه ای وضعیت ازدواج مجدد و آثار آن در بهداشت روانی همسران شهدا و همسران متوفیان

این تحقیق در سال ۱۳۸۰ با هدف بررسی مقایسه ای وضعیت ازدواج مجدد در بین همسران شهدا و همسران متوفیان عادی (زنان فاقد شوهر) انجام گرفت. سوال اصلی پژوهش این بود که میزان ازدواج مجدد در بین این زنان چقدر است؟ عمده ترین دلایل عدم ازدواج آن ها چیست؟ وضعیت و میزان سازگاری زناشویی در بین آنان چگونه است و سرانجام این که میزان سازگاری زناشویی در بین آنان با چه متغیرهایی ارتباط دارد؟ تحقیق به روش توصیفی و با استفاده از آزمون های SCL۹۰، رضایت زناشویی اینریچ و پرسشنامه محقق ساخته انجام شد و در آن، تعداد ۴۵۰ نفر از زنان فاقد شوهر (۲۴۳ نفر از همسران شهدا و۲۰۷ نفر از همسران متوفیان عادی) از شهر تهران انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که حدود ۵/۲۴ درصد از زنان فاقد همسر ازدواج مجدد داشته اند. از بین ۵/۲۴ درصد از زنانی که ازدواج مجدد داشته اند ۳۶ درصد دچار ناسازگاری زناشویی بودند و ازدواج ۱۶ درصد در حال انحلال بود. سن زنان به عنوان تنها متغیر مرتبط با میزان سازگاری شناخته شد و سایر متغیرها همچون شهید یا متوفی عادی بودن، میزان تحصیلات، نسبت فامیلی با همسر فعلی و وضعیت ازدواج شوهر فعلی ارتباط معنا داری با میزان سازگاری زناشویی نداشت. عمده ترین دلایل عدم ازدواج مجدد در بین زنان مورد بررسی عبارت بود از نگرانی از آینده فرزندان، نداشتن حوصله، عدم نیاز نسبت به ازدواج مجدد، نبود مورد مناسب، و وجود تعهد به پیمان قبلی با شهید یا متوفی. همچنین تحقیق نشان داد که بیش ترین علائم در بین زنان فاقد همسر دربرگیرنده اختلال بدنی شکل، وسواس، افسردگی، اضطراب و پارانوئید بود که این نسبت ها در بین همسران متوفیان عادی بیش تر از همسران شهدا دیده شد.

کلیدواژه ها:

همسران شهدا ، همسران متوفیان ، ازدواج مجدد ، بهداشت روانی ، سازگاری زناشویی