دوره بحرانی کنترل علف های هرز ذرت در شرایط مشهد

به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علفهای هرز در گیاه ذرت، آزمایشی در بهار سال ۷۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به مرحله اجرا در آمد. تیمارها در دو گروه به ترتیب: تداخل علفهای هرز تا مرحله ۴ برگی ذرت (۱۹ روز پس از کاشت )، ۷ برگی (۳۴ روز پس از کاشت )، ۱۱ برگی (۴۸ روز پس از کاشت)، ۱۳ برگی (۵۲ روز پس از کاشت)، ۱۷ برگی (۵۹ روز پس از کاشت) و تداخل تمام فصل (۱۲۳ روز پس از کاشت) و گروه دوم، کنترل علفهای هرز تا مراحل فوق بود. نتایج نشان داد که با طولانی شدن زمان تداخل علفهای هرز، وزن خشک و سطح برگ علفهای هرز در واحد سطح افزایش یافت، ولی تراکم علف های هرز با افزایش طول دوره تداخل روند کاهشی از خود نشان داد و حداقل تراکم در تیمار تداخل تمام فصل به ۲۳ بوته در متر مربع رسید. با گذشت فصل رشد، گونه های علف هرز چهار کربنه مانند تاج خروس و سوروف، بر علف های هرز سه کربنه غالب شدند. بطوری که در تیمار تداخل تمام فصل، وزن خشک علف هرز تاج خروس ۹۳ % وزن خشک کل علف های هرز و سطح برگ تاج خروس ۸۶ % از کل سطح برگ علف های هرز را به خود اختصاص داد. رشد مجدد علفهای هرز فقط در تیمار ۱۹ روز عاری از علف هرز، قابل ملاحظه بود و باعث کاهش رشد ذرت در این تیمار شد. عملکرد دانه در تیمارهای ۵۲، ۵۹ و ۱۲۳ روز عاری از علف هرز بطور معنی داری بیشتر از تیمارهای ۴۸، ۵۲، ۵۹ و ۱۲۳ روز تداخل علف هرز بود، ولی بین سایر تیمارها از نظر عملکرد دانه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بر طبق معادلات سیگموئیدی برازش داده شده برای هر دو گروه تیمارها، و بر حسب ۱۰ در صد کاهش عملکرد نسبت به شاهد بدون تداخل، دوره بحرانی کنترل علفهای هرز ذرت دانه ای در شرایط آب و هوایی مشهد، بین ۲۰ تا ۵۶ روز پس از کاشت (۴ تا ۱۴ برگی) بدست آمد.