بررسی خصوصیات مورفولوژیک، عملکرد دانه و روغن کنجد در تراکم های مختلف بوته و فواصل مختلف آبیاری

با توجه به نقش روغن کنجد در تغذیه و همچنین محدودیت منابع آب و اثر آن بر تولید و عملکرد روغن کنجد، آزمایشی به منظور بررسی اثر فواصل آبیاری و تراکم بوته در واحد سطح بر عملکرد و اجزای عملکرد کنجد در قالب طرح کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی انجام شد، بطوریکه در کرتهای اصلی فواصل آبیاری (یک، دو، سه و چهار هفته) و در کرت های فرعی تراکم بوته در هر متر مربع با چهار سطح (۵۰، ۴۰، ۳۰، ۲۰ بوته در متر مربع) با چهار تکرار قرار گرفتند. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، فاصله اولین کپسول از سطح زمین، تعداد شاخه های فرعی، تعداد دانه در کپسول، تعداد کپسول در بوته، عملکرد دانه در بوته، بیوماس در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد، شاخص برداشت و عملکرد روغن. نتایج حاصل نشان داد که تیمارهای مختلف آبیاری تاثیر معنی داری بر فاصله اولین کپسول از سطح زمین، تعداد دانه در کپسول، وزن دانه در بوته، وزن هزاردانه و شاخص برداشت نداشت ولی بر سایر صفات مورد مطالعه تاثیر معنی داری داشت. تیمارهای مختلف تراکم تاثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه بجز ارتفاع بوته، وزن هزاردانه و درصد روغن داشت. بیشترین عملکرد دانه (۷/۷۹۸ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن کنجد (۸/۴۱۲ کیلوگرم در هکتار) در فاصله دور یک هفته آبیاری و کمترین آنها در فواصل آبیاری چهار هفته مشاهده شد. در بین تیمارهای مورد آزمایش تراکم ۵۰ بوته در متر مربع با فاصله دور آبیاری یک هفته بیشترین عملکرد دانه (۷/۹۱۴ کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (۶/۴۷۸ کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. نتایج حاضر حاکی از آن است که با توجه به کمبود آب در کشور بنظر می رسد دور آبیاری ۱۴ روزه و تراکم ۵۰ بوته در متر مربع ضمن صرفه جویی در مصرف آب عملکرد اقتصادی قابل قبولی را نیز تولید می کند.