تحلیل کمی ساختار جنگل در مرحله افزایش حجم در روند تحول توده های طبیعی راش (مطالعه موردی: جنگل خیرود)

ساختار توده های جنگلی با گذشت زمان و تحت تاثیر آشفتگی های محلی دچار دگرگونی می شود. این تغییرات را پویایی توده های جنگلی نام نهاده اند. تغییر ساختار توده های جنگلی، سبب شکل گیری مراحل تحولی می شود. این پژوهش با هدف شناخت ویژگی های ساختاری جنگل های طبیعی راش در مرحله تحولی افزایش حجم در جنگل خیرود نوشهر انجام گرفت. به این منظور، سه قطعه نمونه یک هکتاری دارای ویژگی های ساختاری مرحله تحولی افزایش حجم انتخاب شدند و موقعیت مکانی، قطر و ارتفاع همه درختان قطورتر از ۵/۷ سانتی متر در هر قطعه اندازه گیری شد. ویژگی های ساختاری این مرحله با استفاده از مجموعه ای از شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه بررسی شد. براساس نتایج، مقدار متوسط شاخص های زاویه یکنواخت و کلارک و ایوانز به ترتیب ۴۹/۰ و ۹۶/۰ به دست آمد که نشان دهنده الگوی مکانی کپه ای متمایل به تصادفی درختان در این مرحله بود. نتایج شاخص آمیختگی نشان داد که تمایل درختان راش به آمیختگی با گونه های دیگر کم است. همچنین نتایج شاخص تمایز قطری اختلاف آشکار و شاخص تمایز ارتفاعی بیانگر اختلاف متوسط درختان از نظر ابعاد بود. به طور کلی استفاده از شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه نشان داد که این شاخص ها از توانایی زیادی در آشکارسازی مشخصه های ساختاری توده های جنگل در مرحله تحولی افزایش حجم برخوردارند و در نتیجه ابزار مفیدی برای مدیریت جنگل هستند.

کلیدواژه ها:

آمیختگی ، الگوی مکانی ، تمایز قطری ، مدیریت جنگل ، نزدیک ترین همسایه