سیاست های تامین مسکن در بافت های فرسوده با رویکرد آینده پژوهی مطالعه موردی شهر شیراز

مسکن در زمره اساسی ترین و حساس ترین بخش ها در برنامه ریزی توسعه اقتصادی و اجتماعی است؛ همچنین تامین مسکن در چند دهه ی اخیر یکی از مهمترین معضلات جامعه و اقشار گوناگون بالاخص خانوارهای کم درآمد بوده است. تامین مسکن مناسب بسته به شرایط بازار مسکن، وضعیت اقتصاد کلان، تحولات جمعیتی، میزان نیاز به مسکن، روندهای اجتماعی و سیاسی، رویکرد حاکم بر دولت ها و ظرفیت درونی آنها متفاوت است. عنوان بافت "فرسوده"، خود گویای بار معنایی عمیق در ابعاد مختلف بر فضای حاکم بر آن می باشد، فضایی که شامل بافت های ریزدانه، شبکه زیرساختی ضعیف، کاربری های ناسازگار، فضاهای کیفی نازل می باشند. منطقه ۸ شیراز بخش اصلی مرکز بافت تاریخی شهر محسوب می شود. بنابراین در این پژوهش، ابتدا ۱۵ عامل اولیه در چهار حوزه مختلف، اجتماعی، کالبدی- زیست محیطی، زیبایی شناختی، اقتصادی استخراج و سپس با استفاده از روش دلفی مدیران، ماتریس اثرات متقاطع مولفه ها تشکیل شده است. ماتریس اثرات متقاطع از طریق نرم افزار میک میک به دست می آید. نتایج حاصل از پراکندگی متغیرها در محور تاثیرگذاری و تاثیرپذیری عوامل در نرم افزار میک مک، به شناسایی سه عامل موثر بر مهمترین پیشران کلیدی بر محله سنگ سیاه شناسایی شده که این عوامل عبارت است از: مهاجرت، سرزندگی، قیمت زمین و مسکن.

کلیدواژه ها:

مسکن ، سیاست های تامین مسکن ، بافت فرسوده ، آینده پژوهی ، شهر شیراز