بررسی تاثیر ابزارهای دانش بنیان در مدیریت ریسک صنعت بیمه

ارزیابی صحیح و علمی ریسک صدور بیمه نامه یکی از حساس ترین و مهمترین مراحل ارزیابی ریسک می باشد وانجام آن باعث شناسایی مشتریان پرریسک و تعیین نرخ بیمه نامه، متناسب با ریسک مشتریان و در نتیجه پوششمناسب خسارت های مالی ادعا شده به وسیله حق بیمه های دریافتی می گردد. در این تحقیق روشی جدید برای تبییندقیق تر و کاربردی تر از ریسک فاکتور ارائه شده است. در این روش که مبتنی بر الگوریتم بدون نظارت خوشه بندیمی باشد، ریسک فاکتورها با توجه به سطوح مقادیرشان به متغیرهای کوچکتر و جدا از هم تقسیم می شوند. سپس هرکدام از سطوح مختلف ریسک فاکتورهای اصلی که هم خوشه هستند، تشکیل ریسک فاکتور جدیدی را می دهندو به این ترتیب ریسک فاکتورهای جدید و پویا در اندازه های مختلف ریسک فاکتورهای مورد بررسی ایجادمی شود که از آنها عامل ریسک یا همان ریسک فاکتور در بازه های مختلف ایجاد می شود.با استفاده از روش خوشه بندی کا میانگین بیمه گذران با ریسک همگن و در واقع ریسک فاکتور به روشدانش بنیان ها متناظر شناسایی شده اند. بر اساس ساختار الگوریتم کا میانگین تعداد خوشه های مورد نظر می بایستاز پیش تعیین گردد. این موضوع چالش اصلی استفاده از الگوریتم مزبور می باشد. در همین راستا دو رویکرداصلی اعتبارسنجی سایه نما (ضریب سیلوئت) و روش آرنج برای حل این مشکل ارائه گردیده است.با توجه به نتایجی که به دست آمد افرادی با چهار کلاستر تشکیل شد که دو کلاستر دوم و سوم قابل تجمیع در یککلاستر بودند که در نتیجه سه کلاستر مجزا با درجه تمایز بالا به عنوان نتیجه نهایی طبقه بندی ریسک معرفی شدند.نتایج نشان دهنده این بود که سن بالا همیشه به عنوان ریسک فاکتور نیست. بلکه با توجه به نوع خودرو می تواندریسک فاکتور باشد. به عنوان نمونه افرادی با سن بالا و خودروی با کیفیت تر، پایین ترین سطح ریسک را داشتند وبالعکس افراد با سن بالا که خودروی بی کیفیتی داشتند، بالاترین سطح ریسک را داشتند.با توجه به یافته های مقاله، روش های دانش بنیان باعث شده ارزیابی بهتری از ریسک فاکتور داشته باشیم و بهجای اینکه سن و ریسک فاکتورهای دیگر را به تنهایی به عنوان عامل افزایش ریسک در نظر بگیریم،ریسک فاکتورهای جدیدی تولید کنیم که از ترکیب بازه های مختلف ریسک فاکتورهای مورد بررسینتایج دقیق تری را در ارزیابی ریسک به دست می دهد.

کلیدواژه ها:

بدون نظارت ، خوشه بندی ، ریسک فاکتور به روش دانش بنیان ، شخص ثالث