بررسی رابطه خود تنظیمی با سرزندگی و نقش واسطه ای خودکارآمدیتحصیلی در دانش آموزان

هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خود تنظیمی با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان با نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر آباده انجام گرفت.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر آباده به تعداد ۷۷۰ نفر تشکیل داد که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در شهر آباده مشغول به تحصیل بودند. از بین این افراد تعداد ۲۷۰ دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرزندگی تحصیلی، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام در SPSS انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین مولفه های یادگیری خودتنظیمی (راهبردهای شناختی، راهبردهای فراشناختی و مدیریت منابع ) و مولفه های آغازگری رفتار و مقابله با مشکلات و محدودیتها با سرزندگی تحصیلی دانش آموزان وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های شناختی و فراشناختی، مولفه آغازگری رفتار و مقابله با مشکلات و محدودیتها قادر به پیشبینی سرزندگی تحصیلی دانش آموزان بودند.نتیجه گیری: طبق یافته های به دست آمده میتوان گفت که راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و خودکارآمدی سهم قابل توجهی در پیش بینی سرزندگی تحصیلی دارند؛ بنابراین در برنامه های بهبود سرزندگی تحصیلی، باید به نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و خودکارآمدی توجه بیشتری داشت.

کلیدواژه ها:

سرزندگی تحصیلی ، خود تنظیمی ، خودکارآمدی