جستاری در ساختار روش شناسی حکمت اسلامی با تاکید بر ساحت هستی شناختی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 116
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORJ-11-22_001
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1402
چکیده مقاله:
روششناسی حکمت اسلامی از جمله مباحث بسیار مهم و تاثیرگذار در فهم و پیشرفت فلسفه اسلامی است. شناخت دقیق روششناسی حکمت اسلامی، به اصیل بودن و متمایز نشان دادن حکمت اسلامی از دیگر مکاتب فلسفی یاری میرساند؛ این در حالی است که متاسفانه روششناسی مکاتب موجود در جریان حکمت اسلامی کمتر مورد توجه، خوانش و پژوهش قرار گرفته شده است. این مقاله با استفاده از منابع کتابخانهای و بهرهگیری از رویکردهای تاریخی و منطقی-معرفتشناختی و روشهای توصیفی، تعلیلی، تحلیلی و استدلالی؛ درپی پاسخگویی به این مسئله است که ساختار روششناسی حکمت اسلامی - با تاکید بر ساحت هستیشناختی - چگونه است و از چه اجزائی تشکیل یافته است؟. روششناسی دانشی فرایندی است که از مراحل مبانی فلسفی، پارادایمها، استراتژیها، تکنیکها، روشها، رویکردها و رهیافتهای موجود در فلسفه ساخته شده است. پارادایمهای حکمت اسلامی عبارتند از مشاء، اشراق، مشائی-اشراقی، یمانی، صدرایی و نوصدرایی و استراتژیهای پژوهش فلسفی نیز بر دو بخش بسیط و ترکیبی هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالحسین خسروپناه
استاد پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و ریاست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
حسام الدین مومنی شهرکی
پژوهشگر پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی