جایگاه لغات عربی و واژگان کهن و برخی ترکیبات زیبای قدیمی در نثر عرفانی شیخ احمد جام بر پایه دو کتاب ( انس التائبین و کنوز الحکمه )
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 4، شماره: 13
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-4-13_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
در دوره های مختلف ادبی آثار متعدد با موضوعات گوناگون تالیف شده که به مقتضای سبکی هر دوره تغییراتی در نوع نویسندگی ایجاد شده است. نیمه اول قرن ششم نیز از این تغییرات که همانا تاثیر شدید زبان و ادبیات عرب بر زبان و ادبیات فارسی می باشد بی بهره نبوده است. از آنجا که شیخ احمد جام (۴۴۱-۵۳۶ ه.ق) آثارش را زمانی تالیف کرده-نیمه اول قرن ششم- که با هجوم لغات عربی مواجه بوده، این انتظار می رفت که آثار شیخ مملو از واژگان عربی باشد، اما نه تنها این گونه نیست، بلکه وی توانسته تا حدودی نثر خود را از سلطه زبان عربی حفظ کند، و صلابت و استواری نثر دوره سامانی- سبک خراسانی- را با به کار بردن واژگان کهن و استعمال برخی ترکیبات زیبای قدیمی داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان