بررسی تولید پپتیدهای ضدمیکروبی به روش نوترکیب در میزبان E-coli

پپتیدهای ضدمیکروبی به دلیل کاربردهای بالقوه ای که به عنوان آنتی بیوتیک برای درمان عفونت ها دارند، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. مقادیر زیادی از این پپتیدها با خلوص بالا برای انجام تحقیقات پایه و آزمایشات بالینی مورد استفاده قرار می گیرد. این درحالیست که جداسازی این پپتیدها از منابع طبیعی و همچنین سنتز شیمیایی آن ها بسیار وقت گیر است. رویکرد نوترکیب به عنوان یک روش موثر و مقرون به صرفه در تولید پپتید در مقیاس بزرگ، شناخته شده است. در بین روش های مختلف برای تولید این نوع پروتئین، باکتری Escherichia coli بیشترین استفاده را داشته است. پپتیدهای ضدمیکروبی تولید شده در این باکتری، اغلب به عنوان پروتئین های فیوژن بیان می شوند. این روش یک استراتژی لازم برای پوشاندن اثر کشنده پپتیدها بر میزبان و محافظت از آن ها در برابر تخریب پروتئولیتیک است. مقاله حاضر حامل های فیوژن رایج (حامل های افزاینده حلالیت، تقویت کننده انباشته شدن و خودبرشی)، روش های برش و رهاسازی و گزینه های بهینه سازی برای تولید پپتیدهای ضد میکروبی در Escherichia coli را بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

پپتیدهای ضد میکروبی ، باکتری Escherichia coli ، بیان فیوژن ، حامل ، بهینه سازی