اضطراب کووید-۱۹ در بیماران دیابتی: اثر عملکرد عصب روانشناختی و رفتارهای خودمراقبتی

زمینه و هدف: بسیاری از بیماری­های جسمانی تحت تاثیر عوامل شناختی و رفتاری هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر عملکرد عصب روانشناختی و رفتارهای خودمراقبتی بر اضطراب کرونا در بیماران دیابتی انجام شد. روش ها: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به بیماری دیابت نوع دو در انجمن دیابت ایران در شهر ارومیه در بهار سال ۱۴۰۰ بود. انتخاب نمونه با روش تصادفی ساده انجام شد. از پرسشنامه اضطراب کرونا علیپور و همکاران (۱۳۹۸)، پرسشنامه عملکرد عصب روانشناختی نجانی (۲۰۱۳) و پرسشنامه رفتار خودمراقبتی توبرت و گلاسگو (۱۹۹۴) استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی ۱۶۵ زن مبتلا به بیماری دیابت نوع دو ۱۸/۴±۴۵/۷ سال بود. بین عملکرد عصب روانشناختی و رفتارهای خودمراقبتی با اضطراب کرونا رابطه منفی وجود داشت. عملکرد عصب روانشناختی و رفتارهای خودمراقبتی به ترتیب اثر ۰/۲۰ و ۰/۲۵ منفی را بر اضطراب کرونا داشتند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش تاکیدی بر موثر بودن نقش عوامل شناختی بر اضطراب کرونا در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم دارد.

کلیدواژه ها:

COVID-۱۹ ، Anxiety ، Psychological Nerve Function ، Self-Care Behaviors ، Diabetes. ، کووید-۱۹ ، اضطراب ، عملکرد عصب روانشناختی ، رفتارهای خودمراقبتی ، دیابت.