کارایی روش های شیمیایی و فیزیکی نرم سازی آب سخت در کاهش ناسازگاری کاتیون های آب سخت با علف کش گلایفوسیت
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 36، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 99
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-36-4_004
تاریخ نمایه سازی: 28 خرداد 1402
چکیده مقاله:
وقتی آب حامل سمپاشی حاوی میزان بالایی از کاتیونهای تک، دو و یا چند ظرفیتی باشد، کارایی علفکشهای اسیدی ضعیف کاهش خواهد گرفت. در یک آزمایش دز-پاسخی که در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل اجرا گردید، شش مقدار از علفکش گلایفوسیت (مقادیر ۰، ۸۱/۱۲، ۶۲/۲۵، ۲۵/۵۱، ۵/۱۰۲ و ۲۰۵ گرم ماده موثره در هکتار) با حاملهای پاشش آب مقطر و آب مقطر به همراه ۵/۰ گرم در لیتر از کربناتهای پتاسیم، سدیم، کلسیم، منیزیم و آهن بر روی علفهرز تاتوره پاشیده شد. هر یک از این تیمارها با و بدون کاربرد سولفات آمونیوم، نیترات آمونیوم، اسید سیتریک و فسفات پتاسیم و میدان مغناطیسی بکار برده شدند. وقتی آب مقطر به عنوان حامل پاشش استفاده شد، کارایی گلایفوسیت با کاربرد هر یک از روشهای نرمسازی آب سخت به طور معنیداری افزایش یافت. در این بین، سولفات آمونیوم موثرترین ترکیب مورد استفاده بود که باعث افزایش کارایی ۰۳/۴ برابری نسبت به آب سخت شد. کارایی گلایفوسیت در کنترل تاتوره که با حامل پاشش حاوی کربنات پتاسیم بکار برده شده بود کاهش نیافت، ولی کارایی این علفکش وقتی با حاملهای پاشش حاوی کربنات کلسیم، منیزیم، سدیم و آهن بکار برده شده بود به طور معنیداری کاهش یافت. در بین انواع کاتیونها، حامل پاشش حاوی کاتیون آهن بیشترین اثر منفی را بر کارایی گلایفوسیت داشت. بجز فسفات پتاسیم که فقط دارای تاثیر کمی در تقلیل اثرات ناسازگار حامل پاشش حاوی کربنات کلسیم داشت، سایر روشهای نرمسازی آب سخت قادر بودند تا بر اثرات منفی حضور کاتیونها در آب سخت به طور کامل فایق آیند. زمانی که از حاملهای پاشش حاوی کربنات سدیم، منیزیم و آهن استفاده شد، تفاوت معنیداری بین عملکرد سولفات آمونیوم و میدان مغناطیسی در نرمسازی آب سخت مشاهده نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکبر علی وردی
دانشگاه فردوسی مشهد
علی قنبری
دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن راشد محصل
دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی
دانشگاه فردوسی مشهد
اسکندر زند
موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، بخش تحقیقات علف های هرز، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :