ارزیابی برخی خصوصیات فیتوشیمیایی سیب زمینی شیرین با کاربرد جلبک دریایی و پتاسیم

افزایش مدیریت تغذیه، یکی از راهکارهای بهبود کیفیت و بازدهی محصولات کشاورزی به ویژه گیاهان دارویی است. امروزه استفاده از کودهای زیستی نظیر جلبک دریایی، علاوه بر تامین عناصر غذایی و هورمونهای رشد مورد نیاز گیاه، میتواند جذب و کارایی عناصر شیمیایی مورد استفاده را افزایش داده و از این طریق به کاربرد کمتر کودهای شیمیایی و حفظ محیط زیست نیز کمک کند. سیبزمینی شیرین (Ipomea batatas) گیاهی است که علاوه بر ارزش غذایی بالا، خواص دارویی بسیاری نیز دارد. به همین دلیل، پژوهش حاضر به منظور اثر کاربرد محلولپاشی برگی کود بیولوژیک جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوسوم و کود پتاسیم بر برخی خصویات کمی و کیفی گیاه سیبزمینی شیرین انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول، سطوح مختلف کود مایع جلبک دریایی (صفر، ۱، ۲ و ۳ میلیلیتر در لیتر) و فاکتور دوم شامل سطوح مختلف کود پتاسیم (با غلظتهای صفر، ۱۱۲/۵، ۲۲۵ و ۳۳۷/۵ گرم در لیتر از منبع سولفات پتاسیم) بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد قندهای محلول، میزان پروتئین، درصد ویتامین ث، درصد فیبر و درصد فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز بود. نتایج حاکی از این بود که استفاده از تیمار تلفیقی ۳ میلی لیتر بر لیتر عصاره جلبک دریایی به همراه ۲۲۵ گرم بر لیتر کود پتاسیم به صورت محلول پاشی برگی، بالاترین درصد قند را در سیبزمینی شیرین نشان داد. همچنین بیشترین مقدار پروتئین، ویتامین ث، درصد فیبر و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در نتیجه ی کاربرد همزمان بالاترین سطوح کودی ۳) میلی لیتر بر لیتر عصاره جلبک دریایی به همراه ۳۳۷/۵ گرم بر لیتر پتاسیم) به دست آمد که افزایش قابل ملاحظهای نسبت به تیمار شاهد داشتند. بنابراین استفاده از سطوح بالاتر کود پتاسیم و عصاره جلبک دریایی سبب بهبود ویژگیهای کمی و کیفی گیاه سیب زمینی شیرین خواهد شد.