بررسی اثر محلول پاشی گیاهان سیب زمینی با تنظیم کننده رشد براسینواستروئید بر ویژگی های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و غده دهی

سیب زمینی از محصولات استراتژیک ایران و جهان محسوب می شود و نقش عمدهای در تغذیه بشر دارد. روش رایج تولید آن از طریق کاشت غده های بذری می باشد. به منظور مطالعه اثر محلول پاشی تنظیم کننده رشد براسینواستروئید بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی برگ و نیز اجزای غده گیاه سیب زمینی رقم سانته، آزمایشی گلدانی در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. گیاهان با غلظت های صفر، ۰۵ / ۰ ، ۰۷ / ۰ و ۱ / ۰ میکرومولار از محلول براسینواستروئید محلول پاشی شدند. نتایج به دست آمده از این پژوهش حاکی از آن بود که در مقایسه با شاهد تمامی غلظت های کاربردی براسینواستروئید باعث افزایش معنی دار مقادیر رنگیزه های کلروفیل کل، کارتنوئید، آنتوسیانین و فلاونوئید در برگ گیاهان گردیدند و غلظت ۰۷ / ۰ میکرومولار نسبت به سایر تیمارها برتری داشت. تعداد غده های سیب زمینی و عملکرد غده با افزایش غلظت براسینواستروئید افزایش یافت. این در حالی است که میانگین وزن غده ها تحت تاثیر غلظتهای تیمار براسینواستروئید قرار نگرفت. درصد رطوبت نسبی برگ نیز در غلظت های ۰۷ / ۰ و ۱ / ۰ میکرومولار افزایش معنی داری داشت.

کلیدواژه ها:

براسینواستروئید ، رنگیزه های فتوسنتزی ، سیب زمینی ، عملکرد ، وزن غده