تدوین مدل علی سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری براساس خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی: نقش میانجی تاب آوری تحصیلی

اهداف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علی تدوین مدل علی سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری براساس خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با نقش میانجی تاب آوری تحصیلی شد.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری، تعداد ۱۶۰ نفر دانش آموز با ناتوانی یادگیری، به عنوان نمونه ی هدفمند انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری تحصیلی (سینها و سینگ، ۱۹۹۳)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (مک ایلروی و بانتینگ، ۲۰۰۲)، مقیاس اشتیاق تحصیلی (شافلی و همکاران، ۲۰۰۲) و مقیاس تاب آوری تحصیلی (ساموئلز و وو، ۲۰۰۹) استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) به وسیله نرم افزار SPSS۲۳ و Lisrel ۸.۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: براساس نتایج بدست آمده مدل علی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی، اشتیاق تحصیلی، تاب آوری تحصیلی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری براساس شاخص های مختلف برازش تایید شد. خودکارآمدی تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و تاب آوری تحصیلی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری اثر مستقیم دارند؛ همچنین خودکارآمدی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی از طریق تاب آوری تحصیلی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری تاثیر غیرمستقیم دارد (۰۵/۰>P).نتیجه گیری: بنابراین، خودکارآمدی تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و تاب آوری تحصیلی نقش مهمی در سازگاری تحصیلی دانش-آموزان با ناتوانی یادگیری ایفا می کنند و هدف قرار دادن این سه مولفه به وسیله درمان های روان شناختی، می تواند در افزایش سازگاری تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ناتوانی یادگیری ، سازگاری تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی ، تاب آوری تحصیلی